SULTANDAĞI (İSHAKLI)TARİHİ 13

[Admin]

İSHAKLI MEZARLIĞI :
İbrahim Hakkı KONYALI,1945 yılında yazdığı Akşehir tarihi isimli eserinde,İSHAKLI dan bahis ederken İSHAKLI mezarlıkları için,burada bir tarih yatıyor.Bu mezarlıklar ve kabir taşları mutlaka korunmalıdır demiştir.Gel gör ki,ne mezarlık kaldı ne kabir taşları.1958 yılında mezarlık kaldırıldı.
İlk mezarlık Çavuş çeşmesi yakınlarında imiş.Halen bazı evlerde yatır denilen mezarlar vardır.
İkincisi,Selçuk Mahallesinde,çarşı camii önlerinde ve caminin Sultan dağları kısmına doğru imiş.Zira bazı evlerde yatır denilen mezarlar olduğu gibi,temel kazılarında insan kemikleri çıkmaktadır.Ayrıca İshak bey ve Fadıl bey türbeleride Camiye yakın ve Selçuk Mahallesinde bulunduğundan burada mezar olduğunu göstermektedir.
Üçüncüsü,Kayran Mahallesinde,Şimdiki Lise,Belediye binaları,Jandarma binaları,Müftülük,Belediye lojmanları,
jandarma yanındaki belediye dükkanları ve İSHAKLI ilkokuluna kadarki sahada idi.
Dördüncüsü,Garipler mezarlığı denen mezar,Yıldırım Mahallesinde Ahmet Remzi türbesinden,Pınarların fırın arasındaydı.
Beşincisi,Yıldırım Mahallesi,Ahmet Remzi türbesininde içinde bulunduğu ve Tekke mezarlığı denen bu yer,Türbeden,Selçuk ilokulu sahası da dahil mezarlıktı.
Önceleri,muhtarlık yıllarında mezarlıkların yola bakan yüzlerine,Demirci,kasap,bakkal,berber,kahvehane gibi dükkânlar yapılmış ve mezarlıklar yavaş yavaş azaltılmaya başlanmıştır.1958-1960 yılları arasında da tamamen sökülüp,şimdiki yeri olan Kıca yolu üzerindeki PAMUKLU mevkiine götürülmüştür.
İbrahim Hakkı KONYALI'nın korunması gereken mezarlıklardandır dediği İSHAKLI mezarlığı,korunamadığı gibi
O,güzelim mermer üzerine yazıların yazılı olduğu mezar taşları,O,sanat eserleri korunamamış,inşaatların temellerine konulmuş,kırılıp yok edilmiştir.Günün kitap okumayan,bilgisiz ve kültürsüz yerel idarecilerinin bu eserlerin kıymetini bilmediklerine eminiz.
Yalnız Ortaokul Müdürü merhum İzzet TURGAY bir kısım taşları alarak,ortaokulun giriş kapısına betonla sabitleştirmiştir.Bu kültür yoksunu kişilerin elinden bu kadarını kurtarmıştır.
Bizlerden önce gelip geçenlerin ebediyet uykularına daldıkları yerlere kabir,mezar,makber,merkat,türbe denilir.Bunlar arapça kelimelerdir.
Kabir : Gömmek,gömülecek yer
Mezar : Ziyaret edilen yerdir.
Mezar'ın asıl Türkçesi,kara orun,kom,komda,bark,meçin,teşik,sin,saptırma gibi isimlerdir.Fakat genelde ülkemizde mezarlık ve kabristan olarak söylenmektedir.
Mezarda yatanın hüviyetini ve ölüm yılını gösteren yazılı taşlara dedelerimiz BALBAL derlerdi.Biz bunlara mwzar taşı diyoruz.
Türkler ölülerine saygı göstermeyi Milli ve dini bir borç sayarlardı.Devlet ve halk büyükleri için kıymetli mezar
taşları dikerler,anıtlar,türbeler yaparlardı.Türk sanatkârlar da mezar taşlarına bu saygıdan dolayı çok güzel taşlar yontarlardı.
Türkler geçmişlerinin kemiklerini hortlatmaz,düşmanlarına çiğnetmezlerdi.Dünya üzerindeki Türk mezarları O,
yerlerdeki Türk egemenlik ve fermanının imzalarıdır.
Ülkemizdeki mezar taşları,henüz okunup açıklanmayan,büyük Türk Divanının yaprakları,Türk yazı müzesinin kıymetli metaryalidir.
Seferberlikten (Birinci Dünya Savaşı) sonra,Mondros mütarekesinin kara günlerinde,İstanbul'un Türklüğünü ispat ederken,dedelerimiz buradaki mezarlıklarını,cami,sebil,çeşme,han,hamam,köprü,sarnıç,su yolu,imaretler,türbe,tekke,mescit,medrese,okul,kervansaray,darüşşifa gibi hayır,irfan,sağlık ve sosyal yardım kurumlarını gösteren haritalar yapmıştık.